Liefde voor breien en haken sterkt

Hallo lieve lezers,

Het blijft een heel persoonlijk verhaal om over je gezondheid te vertellen. Het blijft ook lastig wat voor een antwoord je moet geven en hoe je de situatie moet duiden. Maar ik ga weer mijn best doen omdat het me ook enorm steunt dat jullie meeleven en ook dat jullie je soms in het verhaal kunnen herkennen.

Even een samenvatting tot nu toe. Omdat ik slechter hoorde aan 1 kant, is er in maart een MRI gemaakt van mijn hoofd. De dag na de MRI werd ik direct gebeld door de KNO-arts in lichtelijke paniek. Vanaf dat moment ben ik in een soort rollercoaster terechtgekomen die ook letterlijk met ups en downs gaat.

Nu 7 maanden later kan ik iets beter duiden wat er aan de hand is. Er is een meningeoom (goedaardige hersentumor) gevonden die midden in mijn hoofd zit en ongeveer de grootte heeft van een groot ei, kleine sinaasappel. Gezien de locatie is deze niet risicoloos te behandelen in de vorm van bestraling of operatief verwijderen. Dit zijn tevens de twee behandelopties, dus deze massa moet liefst blijven waar hij is.

Nu heb ik al een controle MRI gehad en blijkt de tumor gelukkig stabiel. Mijn klachten zijn minimaal en dus is op dit moment de veiligste optie om de tumor te laten zitten. Dus over een halfjaar wordt er weer een MRI gemaakt en dan kijken we weer wat de beste optie is op dat moment. Stabiel blijven van de tumor is het beste, en zoals de neurochirurg zei: 'het beste wat je kunt doen is er een halfjaar niet aan denken en gewoon doorgaan met je leven'. Er niet aan denken, is onmogelijk, maar ik doe mijn best!

Dit is de situatie sinds 17 oktober en natuurlijk word ik in de gaten gehouden door de neuroloog en neurochirurg! Het is positief nieuws dat de tumor stabiel is. Nu zei ik dat ik weinig klachten heb en dat is ook zo, maar er zijn wel wat dingen. Ik ben sneller moe, heb van het een op het andere moment geen energie meer, hoor dus slecht aan 1 kant en dat kan helaas ook niet gecorrigeerd worden, ik ben soms wat wiebelig in mijn evenwicht, ik ben minder scherp en zo zijn er meer kleine dingetjes. Ik merk ook dat kopzorg me zwaar valt en dit kan om dingen als de fiets die is gestolen van mijn zoon tot en met uitdagingen met leveringen van leveranciers.

Dus hoe nu verder? Voor mezelf probeer ik een nieuw evenwicht te vinden. De kopzorgen aan anderen over te laten. En te genieten van alles wat wél mogelijk is. Zoals lekker breien en haken. Ook als ik soms moe thuiskom, kan ik weer opladen met mijn breiwerkje op de bank. En leuke nieuwe dingen bedenken, dat blijft toch echt mijn grote passie! Ook de nieuwe ideeën van Lana Grossa blijven een inspiratie en liefde voor mooie materialen die ik niet zou willen missen. Hanne en ik gaan dan ook de nieuwe zomercollectie bekijken.

Natuurlijk is het tijd doorbrengen met mijn gezin en vrienden ook enorm belangrijk om de batterij op te laden. En dan jullie, ik blijf het fijn vinden om een verschil te kunnen maken voor jullie. Door mijn verhaal te delen, maar ook door te inspireren en door creativiteit hoog in het vaandel te hebben staan.

Gelukkig werken er hele fijne mensen bij Knotten en blijft het bedrijf doordraaien en ben ik dankbaar dat er heel veel kopzorgen overgenomen zijn door andere Knotjes! Dat het wel eens anders gaat dan anders, dat kan maar dat hoeft niet slecht te zijn.

Ik wil jullie nog eens bedanken voor het begrip en medeleven, dat sterkt me enorm en laat me onderdeel van een community voelen! Ik ga nu weer lekker verder haken aan de nieuwe modellen die ik aan het maken ben!